Program:
Język:

Powierzchnia efektywna

Przy rozwiązywaniu problemu mimośrodowo obciążonych fundamentów, program GEO5 oferuje dwie opcje analizy z efektywnej powierzchni fundamentu:

  • założenie prostokątnego kształtu powierzchni efektywnej,
  • założenie ogólnego (dodowlnego) kształtu powierchni efektywnej,

Kształt prostokątny

W takich przypadkach stosuje się uproszczone rozwiązanie. W przypadku osiowej mimośrodowości (moment zginający działa tylko w jednej płaszczyźnie), analiza zakłada jednolity rozkład naprężenia kontaktowego σ przyłożonego tylko do jednej części fundamentu l1, które jest dwukrotnie mniejsze od mimośrodowości w porównaniu z całkowitą długością l

Wyznaczanie powierzchni efektywnej w przypadku osiowej mimośrodowości

Powierzchnię efektywną (b * l1) zakłada się do obliczenia naprężenia stykowego, a zatem mamy:

W przypadku ogólnego obciążenia mimośrodowego (fundament obciążany jest siła pionową V i momentami zginającymi M1 i M2), obciążenie jest zastępowane jedną siłą z danymi mimośrodowościami:

Rozmiar powierzchni efektywnej wynika z warunku, że siła V musi działać mimośrodowo:

Ogólny kształt naprężenia kontaktowego

W przypadku obciążenia mimośrodowego, powierzchnia efektywna wyznaczana jest z założenia, że wypadkowa siła V musi działać w środku ciężkości ściskanego obszaru. To teoretycznie poprawne rozwiązanie zostało przedstawione na rysunku.

Wyznaczanie naprężenia kontaktowego dla ogólnej mimośrodowości - ogólny kształt

Ze względu na znaczną złożoność wyznaczania dokładnego położenia osi neutralnej, która z kolei jest decydująca przy obliczaniu powierzchni efektywnej, GEO5 wykorzystuje rozwiązanie zaproponowane przez Highter’a i Anders’a1), gdzie powierzchnie efektywne wyprowadzane są za pomocą wykresów.

Literatura:

1) Highter, W.H. - Anders, J.C.: Wymiarowanie Fundamentów Poddawanych Obciążeniom Mimośrodowym, Journal of Geotechnical Engineering. ASCE, Vol. 111, No GT5, str. 659 - 665.

Wypróbuj GEO5. Bezpłatnie.