Program:
Język:

Schodkowa powierzchnia poślizgu

Jeżeli bryła skalna zawiera układ równoległych nieciągłych pęknięć nachylonych do górnego lica skały, a drugi układ jest niewyróżniony, wówczas istnieje możliwość rozważenia formacji schodkowej (poszarpanej) powierzchni poślizgu w bryle skały. Powierzchnię tą można wprowadzić do programu za pomocą teorii Calla i Nicholas’a, która zwiększa opór na schodkowej powierzchni poślizgu o Δτ.

gdzie:

σn

-

normalne naprężenie działające w kierunku normalnym do powierzchni poślizgu

ν

-

kąt falistości

T

-

efektywna wytrzymałość na ścinanie stopni w nienaruszonej skale

k

-

część wysokości ht powiązana ze schodkami nienaruszonej skały (nie utworzone przez drugorzędny układ płaszczyzn)

ht

-

normalna wysokość schodkowego klina spoczywającego na nachylonej powierzchni głównego układu nieciągłych płaszczyzn

T0

-

wytrzymałość na rozciąganie nienaruszonej skały

Schodkowa powierzchnia poślizgu

Literatura:

W.S. Dershowitz, H.H. Einstein - Characterizing rock joint geometry with joint system models Journal Rock Mechanics and Rock Engineering, Springer Wien ISSN 0723-2632 , Issue Volume 21, Number 1 / January, 1988 Pages 21-51.

Wypróbuj GEO5. Bezpłatnie.