Program:
Język:

Nośność pobocznicy

Nośność pionową pobocznicy określa wzór:

gdzie:

Rs

-

nośność pobocznicy

As

-

powierzchnia kontaktu

qs

-

tarcie na pobocznicy

Uwaga: Powierzchnia kontaktu obliczana jest dla ścian prostokątnych i palisad, dla pozostałych przekrojów należy ją zdefiniować ręcznie [m2/m, ft2/ft].

Wyznaczenie tarcia na pobocznicy qs powinno być częścią rozpoznania geologicznego.

Rekomendowane wartości tarcia na pobocznicy qs [kPa] można znaleźć w literaturze tematu dla poszczególnych rodzajów gruntów i rodzajów konstrukcji ściany:

- dla ścian z grodzic stalowych

grunty niespoiste

qc

7,5

15

25

qs

20

40

50

- dla ścian z pali wbijanych

qs

grunty niespoiste

grunty spoiste

qc

cu

s/Deq

7,5

15

25

100

150

200

ssg*

30-40

65-90

85-120

20-30

35-50

45-65

ssg=sg=0,1Deq

40-60

95-125

125-160

20-35

40-60

55-80

- dla ścian z pali wierconych

grunty niespoiste

qc

7,5

15

25

qs

55-80

105-140

130-170

gdzie:

qc

-

opór na stożku, CPT [MPa]

cu

-

spójność całkowita gruntu [kPa]

ssg*

-

osiadanie w momencie aktywacji oporu na pobocznicy

ssg=sg

-

osiadanie graniczne

Literatura:

EA-Pfähle, ISBN: 978-3-433-03005-9.

Wypróbuj GEO5. Bezpłatnie.